علامه سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مفسر، فیلسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس ایرانی بود. وی مدرس حوزه علمیه قم بوده و از روحانیون تأثیرگذار شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران پیش و پس از انقلاب به‌شمار می‌رفت.
علامه طباطبایی در تبریز متولد شد و تحصیلات خود را در حوزه علمیه قم و نجف ادامه داد. وی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، از جمله فقه، اصول، فلسفه، عرفان و علوم قرآنی، به مقامات عالی دست یافت.
علامه طباطبایی آثار متعددی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی تألیف کرد که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به تفسیر المیزان، نهایةالحکمة، شیعه در اسلام و اصول فلسفه و روش رئالیسم اشاره کرد.
تفسیر المیزان، که از مهم‌ترین آثار علامه طباطبایی است، به مدت ۳۰ سال به رشته تحریر درآمد و در ۲۷ جلد منتشر شد. این تفسیر به روش فلسفی-عرفانی نوشته شده و یکی از جامع‌ترین و عمیق‌ترین تفاسیر قرآن کریم به شمار می‌رود.
علامه طباطبایی در سال ۱۳۶۰ش در قم درگذشت و در حرم حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد.
در اینجا به برخی از ویژگی‌های علامه طباطبایی اشاره می‌شود:
علم و دانش گسترده: علامه طباطبایی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، از جمله فقه، اصول، فلسفه، عرفان و علوم قرآنی، به مقامات عالی دست یافت.
تفکر عمیق و نوآورانه: علامه طباطبایی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، اندیشه‌های نو و بدیع ارائه کرد.
تقوا و تعهد دینی: علامه طباطبایی فردی متقی و متعهد به دین و مذهب بود.
اخلاق حسنه: علامه طباطبایی فردی با اخلاق حسنه و نیکو بود.
علامه طباطبایی یکی از بزرگترین اندیشمندان و متفکران شیعه بوده است. آثار و اندیشه‌های او تأثیر عمیقی بر حوزه‌های مختلف علوم اسلامی داشته است.