علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی (۱۳۴۵-۱۴۱۶ق) از فقیهان، عرفا و فیلسوفان شیعه در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری است. وی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، از جمله فقه، اصول، فلسفه، عرفان و علوم قرآنی، به مقامات عالی دست یافت.
تولد و تحصیلات علامه طهرانی
علامه طهرانی در ۲۴ محرم ۱۳۴۵ق در تهران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران به پایان رساند و سپس به تحصیل علوم دینی در حوزه علمیه قم پرداخت. وی از محضر استادانی چون آیت‌الله العظمی بروجردی، آیت‌الله العظمی سید محمد محقق داماد و آیت‌الله العظمی گلپایگانی، آیت الحق سید هاشم حدّاد، آیت الله سید ابوالقاسم خویی، و آقا بزرگ طهرانی بهره برد.
آثار علامه طهرانی
علامه طهرانی آثار متعددی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی تألیف کرد که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به الله شناسی، امام شناسی و معاد شناسی اشاره کرد. وی همچنین کتاب‌هایی درباره حضرت فاطمه سلام الله علیه دختر پیامبر اسلام، احیای حکومت اسلامی، تفسیر مواعظ اخلاقی و تفسیر پاره‌ای از آیات و احادیث، همچون آیه نور و حدیث عنوان بصری دارد.
عرفان و سیر و سلوک علامه طهرانی
علامه طهرانی در زمینه عرفان و سیر و سلوک نیز به مقامات عالی دست یافت. وی شاگرد سید هاشم حداد بود و کتاب روح مجرد را برای معرفی و پاسداشت او نگاشت و حداد را «انسان کامل» می‌دانست.
سیاسی علامه طهرانی
علامه طهرانی از مبارزان انقلاب اسلامی ایران بود و نقش مهمی در پیروزی این انقلاب داشت. وی از جمله روحانیونی بود که آیت الله خمینی را در نجف اشرف ملاقات کرد و ایشان را به بازگشت به ایران ترغیب کرد.
وفات علامه طهرانی
علامه طهرانی در ۱۷ تیر ۱۳۷۴ق در مشهد درگذشت و در حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.